«εκείνος που πιστεύει στα όνειρα είναι εντελώς άσοφος και άπειρος, ενώ αυτός που δεν πιστεύει τίποτε είναι πραγματικά συνετός και σοφός. Εάν αρχίσωμε να πιστεύωμε στους δαίμονες κοιμώμενοι, ύστερα θα εμπεζόμεθα από αυτούς και ξύπνιοι...
Οι δαίμονες της κενοδοξίας εμφανίζονται στον ύπνο μας σαν προφήτες, συμπεραίνουν, σαν πανούργοι που είναι, μερικά από τα μέλλοντα να συμβούν και μάς τα προαναγγέλλουν. Και όταν αυτά πραγματοποιηθούν, εμείς μένομε έκθαμβοι, και υπερηφανεύεται ο λογισμός μας με την ιδέα ότι πλησιάσαμε στο προορατικό χάρισμα.
Σε όσους τον πιστεύουν, ο δαίμων αυτός φάνηκε πολλές φορές αληθινός προφήτης. Σε όσους όμως τον περιφρονούν πάντοτε αποδείχτηκε ψεύτης. Διότι, σαν πνευματική ύπαρξη που είναι, βλέπει όσα συμβαίνουν μέσα στην ατμόσφαιρα· και μόλις αντιληφθή ότι κάποιος πεθαίνει, τρέχει αμέσως σ' εκείνους που είναι ελαφρόμυαλοι και τούς το προλέγει με τα όνειρα.
Τίποτε μελλοντικό δεν γνωρίζουν οι δαίμονες από προγνωστική δύναμη. Διότι τότε θα μπορούσαν και οι μάγοι να μάς προλέγουν τον θάνατό μας».
αρχιμ. Αθανάσιος Αναστασίου, Χειραγωγία στη Μετάνοια. Πρακτικός οδηγός για το ιερό μυστήριο της εξομολογήσεως (έκδ. ΙΜ. Μ.Μετεώρου, 'Αγια Μετέωρα 2001, σ. 46). - Παράθεμα εκ του οσίου Ιωάννου του Σιναΐτου, Κλίμαξ (έκδ. Ι.Μ. Παρακλήτου Ωρωπού Αττικής 1989, «Λόγος γ΄, περί ξενιτείας», σσ. 60-61).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου