Θρήκές τε γλαυκούς *
Ζωγράφον τινά μεταστέλλεται [=στέλλει και προσκαλεί] αριστόχειρα [=άριστον] και οίος αυτώ την μορφήν ο όσιος το σχήμα, την τρίχα, την στολήν τω λόγω πάντα υπέγραφε και διεξήει [=περίγραφε και διηγείτο], και ενέσκηπτε χρωματουργήσαι [=παρήγγειλε να ζωγραφίση] την του αγίου εμφέρειαν [=το ομοίωμα] επί σανίδος.
*
ο ουρανοέραστος του Θεού άνθρωπος και της αρετής έμψυχος στήλη των κάτω απαίρειν [=να αφήση την γή] και προς τον Θεόν εκδημείν, όν εξόχως ηγάπησεν [...] προς τούτοις και τον θείον και καθαρόν έρωτα του αοράτου πατρός, όν είχεν εγκεκρυμμένον εν τοις της ψυχής απορρήτοις στρεφόμενον, έκδηλον εποίει τοις παρούσιν όσης τε της εκ Θεού ροπής έτυχε και οίας ηυμοίρησε χάριτος του παναγίου Πνεύματος [...]
*
Και ευθέως αυτή τη ώρα πάντες οι εκείσε αναστάντες, αγροικικώς, ως είχον [=χωριάτικα, όπως ήξεραν], μέγα επεφώνουν, επί χείρας έχοντες και το εκείσε τιμαλφέστατον του οσίου απεικόνισμα, το Κύριε ελέησον, και αυτόν δη τον άγιον επεβοώντο εις άμυναν.
Βίος και Πολιτεία και μερική θαυμάτων διήγησις του Οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε (νεοελ. απόδ. Γ. Κατσούλα, έκδ. Τήνος, Αθήνα 1997, σ. 159, παραγρ. Μδ΄ 13-17, σ. 163, παραγρ. Με΄ 6-9, 22-27 και σ. 247, παραγρ. ο΄ 21-25).
-----
* Στο motto σπάραγμα του Ξενοφάνη (16), που σημαίνει: «κι οι Θράκες γαλανομάτηδες (ενν. παριστάνουν τους θεούς τους». Εκ του τομιδίου της Άννας Κελεσίδου, Από τον θησαυρό των πρώτων Ελλήνων ποιητών φιλοσόφων. Λεκτικά σήματα (έκδ. Αρμός, Αθήνα 2015, σ. 32).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου