φώς μεν μοναχοίς άγγελοι

Φώς μεν μοναχοίς άγγελοι,

φώς δε πάντων ανθρώπων μοναχική πολιτεία.*

Στην κοινωνία με τον Θεό, ο μοναχός συντρίβει τον εγωισμό του κόβοντας εκούσια το θέλημά του και υπακούοντας στο θέλημα του Θεού. Η εκκοπή του ιδίου θελήματος, ή αλλιώς η υπακοή, ανοίγει την πύλη του Παραδείσου στον πεπτωκότα άνθρωπο, αφού αποτελεί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, «μαρτύριο» (δ΄ 10) συνειδήσεως.

Σήμερα, στην αντίληψη του σύγχρονου ανθρώπου, η μακαρία υπακοή στερεί την ελευθερία. Ωστόσο, αν και φαίνεται εξωτερικά ως στέρηση, ουσιαστικά συνιστά τη συντομότερη και ασφαλέστερη οδό για την απελευθέρωση από τα πάθη της φιλοδοξίας, της φιληδονίας και της φιλαργυρίας, που χαρακτηρίζουν τον μετά την πτώση άνθρωπο. Ο υποτακτικός εξομοιώνεται με τον Υιό του Θεού και γίνεται υπήκοος μέχρι θανάτου, αφού και ο Κύριός μας υπάκουσε στο θέλημα του Πατρός Του και σταυρώθηκε για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Η υπακοή είναι μία εκ των τριών βασικών εντολών που οφείλει ο μοναχός να τηρεί ώς το τέλος της επίγειας ζωής του. Κατά την μοναχική κουρά ο εισερχόμενος στη μοναχική πολιτεία υπόσχεται ενώπιον του Θεού υπακοή άχρι θανάτου, παρθενία και ακτημοσύνη.

Προσκυνητάριο Ιεράς Μονής Παναγίας Υψενής (έκδ. Ι.Μ. Παναγίας Υψενής, Ρόδος 2011, σ. 21).

-----
* Στο motto ολίγος εκ της Κλίμακος, όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης (κστ΄ 23).