Χριστέ μου! σάπισ' ο βυθός και πλάσματα αβέρτα
γλοιώδη έρπουν – τί ν' αυτό να μάς συμβεί ακόμα; -
'πά στη γλοιώδη θάλασσα και νάχουνε ποδάρια.
Και γύρω-γύρω συρφετός κυκλώνανε ολούθε
φωτιές του ολέθρου*, χόρευαν τη νύχτα στα κατάρτια·
σάμπως βερνίκια μάγισσας και το νερό χοχλούσε
άσπρο, γαλάζιο, πράσινο. Κάποιοι στα όνειρά τους
Τελώνιο που μάς μάστιζε ήτανε πεπεισμένοι […]
* Φώς των Διοσκούρων ή φώς του Αγίου Έλμου, φαινόμενο ατμοσφαιρικού ηλεκτρισμού πάνω στους ιστούς και στη σχοινοδεσία των πλοίων που επιστεύετο από προληπτικούς ναυτικούς ότι προοιώνιζε καταστροφή.
Samuel Taylor Coleridge, Η ρίμα του αρχαίου Θαλασσοπόρου (μτφρ. επιμελ. Αθ. Οικονόμου, έκδ. Οδός Πανός, Αθήνα 2017, σσ. 16-17).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου