τω losTromω με αgάπη
Η σχιζοφρένεια είναι η προσπάθεια της ύπαρξης προς την αυτοϋπέρβασή της, είναι η προσπάθεια υπέρβασης του θανάτου, η πάλη ενάντια στο Μηδέν...
Η σχιζοφρένεια γίνεται έτσι ο καθρέφτης όπου η ανθρώπινη ύπαρξη βλέπει τον ιδρώτα του Προσώπου της στην προσπάθειά της να προχωρήσει.
Το απροσωποποιημένο σχιζοφρενικό "είναι" πεθαίνοντας τη ζωή του, υπάρχοντας μέσα στην ανυπαρξία του Μηδενός, καθίσταται η προσωποποίηση της προσπάθειας της υπάρξης να επιβεβαιώσει την παρουσία της.
Η ΤΡΕΛΗ ΣΚΕΨΗ μέσω του μαρτυρίου της καθίσταται η μαρτυρία της ανθρώπινης ανάστασης που βίωσε οδυνηρά την πτώση της.Η απροσωποποιημένη σχιζοφρενής ύπαρξη προσωποποιώντας
την ελευθερία της ανθρώπινης ιστορικότητας, ενσαρκώνει το λόγο της πεπερασμένης συνάμα και αιώνιαςσυνείδησης
σαν ένα ατελεύτητο ορόσημο στην απρόσωπη οδύνη του Είναι. Στην προσωπική μοναξιά του καθενός.
Σχιζοφρένεια είναι το σημαινόμενο της αγάπης.
ΦΩΤΗΣ ΚΑΓΓΕΛΑΡΗΣ, Η διαδικασία της απροσωποποίησης στη σχιζοφρένεια, 1988β.
Εγχειρίδιο που μελετούν οι σπουδαστές των ΤΕΙ Αθηνών. Αν κανείς διεισδύσει στο απροσπέλαστο της διατύπωσης θα βρεί ακριβώς σ’ αυτήν το ζητούμενο της αgάπης.Μιλώντας για την σχιζοφρένεια, τον καθρέφτη και την τρελή σκέψη...
13 σχόλια:
Τι λες
Exw akousei pws h hlektrikh drasthriothta tou egkefalou stous sxizofreneis einai peripou idia me ekeinh tou oneirou... zoun se ena oneiro enw telika einai ksypnioi kai ta perierga kai allokota pragmata pou mporoume na oneireutoume ekeinoi ta blepoun kai ston pragmatiko kosmo. Blepoun dyo zwes kai ola fainontai alh8ina.
Asxeto isws alla epeidh epiases gia th sxizofreneia eipa na to ferw edw! ;)
Και πού να διαβάσεις άλλα όμορφα βιβλία που μοιράζουν οι σχολές στα ΤΕΙ. Αλήθεια αυτό το βιβλίο σε ποιο μάθημα ανήκει και ποιας σχολής;
την καλησπέρα μου;)
losTrome, έτσι είναι.
Pegasus, η σχιζοφρένεια είναι τρομερή από κάθε άποψη. Κι είναι η μόνη μου ευτυχία. Μy unique hapiness is my own schizophrenia. Σε χαιρετώ εκεί πού 'σαι στα καναδικά πεδία (-άρχισε, αλήθεια, το κρύο;) με ενδιαφέρον πάντα για την πρόοδο των σπουδών σου. Και τις βόλτες στη λίμνη...
Παπαρούνα μου, αυτό το ενδιαφέρον βιβλίο (όπως δείχνει ο τίτλος και οι λέξεις του) ανήκει στο μάθημα της "Ψυχολογίας (της φωτογραφικής εικόνας)" του τμήματος Φωτογραφίας του ΤΕΙ Αθηνών. Προς άρσι τυχόν παρεξηγήσεων να δηλώσω εδώ πως ουδέποτε εσπούδασα στα ΤΕΙ της χώρας. Μόνο, όταν κάποια στιγμή χρειάστηκε να συνεργαστώ, φυλλομέτρησα τα βιβλία για να εγγίσω τους φοιτητές. Ο νούς μου εμένα συνέχεια εκεί. ;-))
Και μιά ακόμη ενδιαφέρουσα δήλωση από έναν εικοσιεξάχρονο:
Ο πυγμάχος είναι ασκητής. 'Ετσι έρχεται η επιτυχία. Τόσα χρόνια έζησα εντελώς μόνος μου κλεισμένος σε ένα σπίτι. 'Εφθασα σε σημείο να αναρωτιέμαι μήπως είμαι τρελός.
Μιχάλης Αρναούτης, Από νταής στο Ζεφύρι, πρωταθλητής στις ΗΠΑ, συνέντευξη στο "Κ" της Καθημερινής, σήμερα Κυριακή, 23-10-05.
Pegasus, η Scabbing έκανε επιδρομές στις λίμνες, αλλά με έξι μόνο ώρες δρόμο, φαντάζομαι θα κατεβαίνεις κι εσύ. Φιλιά!
Ωραίο κείμενο, με εμπνέει, λέω να γράψω ένα ποστ πάνω στο θέμα. Θα το ονομάσω "Καθρέπτη"!
Αν και για να ακριβολογώ, όταν έγραφα τον Καθρέπτη, είχα στο μυαλό μου το Λύκο του Έσσε (και την Ουράνια Μηχανική της Μάρως Δούκα). Αλλά πιθανότατα το ίδιο κείμενο (του Έσσε) είχε στο μυαλό του κι ο συγγραφέας του παραπάνω.
Σχιζοφρένεια είναι το σημαινόμενο της αγάπης.
Τι μπορεί να εννοεί εδώ ο ποιητής?
Tίποτα, νομίζω, πέρα από το απλούστατο: Αυτόν που βλέπεις έγκλειστον στο ίδρυμα (ή και έξω από αυτό, γύρω σου) να "χτυπιέται", να βιώνει την σχιζοφρένειά του, δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν π' απόμεινε ν' ...αγαπά, δίχως να "διαπιστώνει", ή δίχως να μπορεί να διαπιστώσει την εγγύτητα του φιλουμένου προσώπου. Νιώθει την αγάπη του χαμένη στο κενό, δίχως αντικείμενο.
Αυτός που βλέπεις να "είναι" σχιζοφρενής, δεν είναι τίποτε αλλό από έναν πληγωμένο της αγάπης.
Ο Καγγελάρης είναι ψυχίατρος.
Εμένα μού τράβηξαν την προσοχή οι συγκεκριμένες λέξεις που χρησιμοποίησε για να μιλήσει για την σχιζοφρένεια. Παρμένες σαφώς από άλλην εμπειρική γλώσσα-σημαντική. Μ' άρεσε και η μαρτυρία του νεαρού πυγμάχου.
6 wres makria me to autokinhto... makari na eixa toutou kai na phgaina! ;)
Oso gia thn psyxiatrikh, einai toso omorfh episthmh alla synama me epirreazei poly! Stenoxwriemai parapanw ap'oti 8a eprepe kai nomizw pws de 8a mporousa na boh8hsw an akolou8hsw auton ton klado. Apo thn allh anypomonw na kanw th dimhnh praktikh gia na zhsw mesa se psyxiatrikh pteryga nosokomeio... foberh 8a einai h empeiria, eimai sigourh apo twra!
Filia apo to synnefiasmeno kai kokkino Montreal! :)))
Πολύ Λακάν διαβάζει ο τύπος. Η "ρομαντική" εξιδανίκευση του τρόμου της σχιζοφρένειας -από τους υγιείς-λίγο διαφέρει από τις εκδρομές των καθωσπρέπει στο Μπέντλαμ.
Και κόκκινο το Μόντρεαλ, Pegasus??? Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την πρακτική σου. Μη τρελαίνεσαι ;-))
Θέλω να μείνω στην αγάπη αλλά δε με παίρνει, Χρήστο. 'Εχω την αίσθηση ότι όλο κάτι μού ξεφεύγει.
Υπάρχουν ακόμη υγιείς, Alberich??? Ο Γιούγκερμαν (στον Καραγάτση) είχε έναν φίλο που όλο παραπονιόταν ότι δεν χορταίνει τον ύπνο. 'Ε, κάποια στιγμή καταλήγει στο Δαφνί. 'Οταν τον επισκέπτεται ο Γιουγκ. εκείνος του εξομολογείται, πως επιτέλους εκεί μέσα κοιμάται καλά.
Ενδιαφέρον έχουν οι περιπτώσεις που εγκλείστηκαν και "ανάρρωσαν". Ας δούμε την προσωπική ιστορία ενός Γιαννούλη Χαλεπά (ο αιωνόβιος γλύπτης). Που τον ετρέλανε η ομορφιά του κόσμου. 'Η του ποιητή Γεωργίου Βιζυηνού που εσώκλειστος (για τους ίδιους λόγους) γράφει: μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου...
(Μα τί έχει πάθει τούτο το βλογιοκομένο blogυ και μού δείχνει σήμερα άλλην όψι;)
Έχεις δίκιο, το υγιείς εντός εισαγωγικών, όσο για την θεραπεία & ανάρρωση στην εποχή του Βιζυηνού ας μή μιλάμε καλύτερα. Απλώς -από εμεπειρία φίλου στα 20 του χρόνια- ήθελα να επισημάνω ότι στην σχιζοφρένεια το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι ο φόβος, και δευτερευόντως ότι ο Φρόιντ, ο Ραιχ, ο Λακάν, αλλά και οι Κούπερ και Λαινγκ δεν είχαν τίποτε ουσιαστικό να προσφέρουν.
H πρώτη συνάντηση του ασκητισμού (της προσπάθειας για αγάπη) με την σχιζοφρένια πραγματοιείται δειλά δειλά στα νεανικά χρόνια της ανθρώπινης ζωής...!
Οι ειδικοί σημειώνουν την συνάντηση αυτή με την επιστημονική φρασεολογία
"Ηβηφρενική μορφή της Σχιζοφρένιας" στην περίπτωση που οι αντιδράσεις της εφηβικής ηλικίας δεν εναρμονίζονται με τους παραδεκτούς γενικά όρους της ζωής της κοινωνικής ομάδος.
Ο σχιζοφρενικός τρόπος ζωής και ο ασκητισμός συναντώνται στην προσπάθεια του ανθρώπου να λύσει με τον ένα ή άλλο τρόπο το ίδιο πρόβλημα την διάκριση του πραγματικού(real) απο το φανταστικό(illusory)...για αυτό πολλοί απο τους κλινικά σχιζοφρενείς έχουν χαρακτηριστικά ασκητικού βίου.
Ο Μέγας Αντώνιος είναι κλασσικό παράδειγμα του αγώνα μεταξύ ασκητισμού και σχιζοφρένιας...!
Αν δεν ξέρω ποιός είμαι πώς μπορώ να γνωρίσω ποιός είναι ό άλλος;
θείε Τραγί,στην υγειά όλων των συνδαιτημόνων...!
Τί 'σαι σύ, ρε. Τί 'σαι σύ. Μάγκα μου. ελοουελ :)
Δημοσίευση σχολίου