Δευτέρα 10 Απριλίου 2006

εγκαύματα 25, 2


[δeνδροξαστικό]


[η] δοξαστική
κερκίδα *
στην πλατεία

[υμνεί]
τα παιδικά μας χρόνια



------------------

i. «νεβρός εών εάλων» (=πιάστηκα όταν ήμουν ελαφάκι), υπενθυμίζει το ιερό ελάφι της Δεσποίνης στην Λυκόσουρα. [Παυσανίας, Αρκαδικά 10, 10]. Κι ο χάρτης στο περίπου.

ii. * cercis siliquastrum, κοινώς η κουτσουπιά. (Μεταξύ άλλων εικόνα των ανθών της δημοσίευσε ο mr Hulot).

iii. «Θα 'θελα και τούτο να πω:
Δεν έχω σε μεγάλη υπόληψη του θεούς.
Τους ολιγόβιους ανθούς αγαπώ περισσότερο
και ιδιαίτερα εκείνους που κλαίνε
».
(Νικήτας Φλέσσας, «Η Ανάληψη των Υδάτων» ποίηση, ΑΘΗΝΑ 1984).


5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τους ολιγόβιους ανθούς αγαπώ περισσότερο
και ιδιαίτερα εκείνους που κλαίνε».


Εγώ αντιθέτως τους πολύβιους λίθους αγαπώ περισσότερο κι ιδιαίτερα εκείνους που δέχονται τα δάκρυα των άλλων.

(ωραίοι στίχοι)

northaura είπε...

τα Caesalpiniaceae είναι μεγάλη κερκίδα στη φύση αγαπητέ.καλημέρα

Mirandolina είπε...

Καλή Ανάσταση να έχουμε.

το θείο τραγί είπε...

Νά 'χουμε. Νά 'χουμε.

Αντεύχομαι κι εύχομαι και για τον μικρό σου, τον γιό που αναθρέφεις, Μ...

το θείο τραγί είπε...

Αντεύχομαι και σε σάς Regina. Νοrthy τά 'παμε.