εγκαύματα 20, 1

Στο τέλος μιάς γλυκείας γλυκόξινης φιλίας

ελεγεία................................................

Σταθμός Αγίων Θεοδώρων
Απέναντι πάντα η ίδια θέα
Αυτή του υψιτενούς ευκαλύπτου
ευκαλύπτου να επισκιάζει μέχρι και αυτά
.......................τα όνειρά μου
'Ονειρα εννοώ εσένα. Μόνον εσένα
Πρόσωπο υψηλό που αρμόζει
να κάθεται στα παγκάκια
των σταθμών και στις πλατείες.
Προσκολλημένος εκεί στον
....eucalyptus marginata* εγώ
εσύ να με μαλώνεις...
'Ολα τά 'χες προμελετημένα
Μ' άφησες άναυδο να μουρμουρίζω
τώρα στο πρωϊνό το τραίνο
οδεύοντας για την Αθήνα.

-----
* ευκάλυπτος η οφρυδωτή· δέον να σημειωθεί ότι δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα.-



[Γράφηκε τους πρώτους μήνες του 1995. - Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Οδός Πανός (2006). - Κατόπιν στον τόμο Τα ποιήματα του 2006 (επιμ. Γ. Ευσταθιάδης - Κ. Γ. Παπαγεωργίου, έκδ. Κοινωνία των (δε)κάτων, Αθήνα 2007). - Την φωτογραφία του σταθμού ανέσυρε από το διαδίκτυο η ουδέν. Με κλικ επάνω της μεγεθύνεται και τη βλέπεις καλύτερα. Ο σταθμός σήμερα έχει καταργηθεί. Ο προαστικός περνάει από τις παρυφές του χωριού, πλάι στην εθνική οδό].