δεν φαίνεται να αγαπά ιδιαίτερα τις γυναίκες

Ο Πέτρος δεν αστειεύεται. Είναι αληθινά σοκαρισμένος που μια γυναίκα μπορεί να παίρνει με αυτόν τον τρόπο τον λόγο και να αποκαλύπτει «μυστικά» που αυτοί, τα πιο κοντινά πρόσωπα του Ιησού, δεν γνώριζαν.

Τα πρωτοχριστιανικά κείμενα δεν παραλείπουν να αναφερθούν σε αυτό το θέμα: Ο Πέτρος δεν φαίνεται να αγαπά ιδιαίτερα τις γυναίκες. Είναι δύσπιστος ακόμη και απέναντι στην ίδια του την κόρη!

Από τις Πράξεις του Πέτρου του Κώδικα του Βερολίνου, ο Μισέλ Ταρντιέ μάς θυμίζει παρεμπιπτόντως, κάποια ενδεικτικά χωρία:

«Ο αδελφός μας ο Πέτρος έφευγε απ' όπου υπήρχαν γυναίκες. Όταν μάλιστα ξέσπασε ένα σκάνδαλο, με την ίδια του την κόρη, παρακάλεσε το Διδάσκαλο, και η μια πλευρά της κόρης του παρέλυσε, έτσι ώστε να μην κοιμάται κανείς μαζί της» [Σημ.: Πραξ. Φιλ. 142]

Υπάρχει επίσης και μια άλλη εκδοχή για το ίδιο γεγονός:

«Ο Πρωταπόστολος Πέτρος, έφευγε όταν έβλεπε το πρόσωπο μιας γυναίκας. Πράγματι, η κόρη του, που ήταν όμορφη, όταν προκάλεσε σκάνδαλο με την ομορφιά της, έμεινε παράλυτη, μετά από τις προσευχές του» [Σημ.: Αυτόθι, εκδοχή β΄, ό.π, 220]

Χάρη στην εξουσία του πατέρα της, η Πετρονίλλα (αυτό είναι το όνομα της κόρης του Πέτρου) θα πεθάνει «αγία, παρθένος και μάρτυρας».

Ο μισογυνισμός του Πέτρου δεν τα εξηγεί όλα. Όπως και τον Ανδρέα, αυτό που τον σοκάρει, είναι που μια γυναίκα [ενν. η Μαγδαληνή] μπορεί να έχει τα πρωτεία σε σχέση με αυτόν και τους άνδρες του και να γνωρίζει περισσότερα από αυτούς!

Για έναν εβραίο της εποχής αυτό είναι κάτι αδιανόητο. Όπως κάθε ευσεβής άνθρωπος, ο Πέτρος ευχαριστούσε κάθε πρωί τον Θεό που δεν τον έκανε «ανάπηρο, φτωχό ή γυναίκα».

«Πρέπει να αλλάξουμε τις συνήθειές μας;»

Που πάει να πεί; Να σεβόμαστε τις γυναίκες; Να τούς δώσουμε θέση και εξουσίες στην κοινωνία μας; Μα, δεν έχουν πλαστεί μόνο για να υπηρετούν; Για να μάς υπακούουν και να μάς ικανοποιούν, όταν τούς το ζητάμε;

Αυτές οι «συνήθειες» είναι για τον Πέτρο όχι μόνο κοινωνικές, αλλά και θρησκευτικές. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και η συμπεριφορά του Διδασκάλου απέναντι στις γυναίκες θα παραμείνει γι' αυτόν ένα αληθινό μυστήριο [...]

Jean-Yves Leloup, Το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής. Κοπτικό Ευαγγέλιο του 2ου αιώνα μ.Χ. (μτφρ. Αργυρώ Αϊμερίνη-Κουρούση, έκδ. Ενάλιος, Αθήνα 2005, σσ. 239-241). Απ' αφορμή τους στίχους 15-19 της 17ης σελίδας.