«Μετανοείτε», ήταν το πρώτο πράγμα που είπε ο Διδάσκαλος στους μαθητές του, όταν τούς επέλεγε: «Αλλάξτε (με την έννοια της εβραϊκής τεχούβα, «επιστροφής»), «γυρίστε ξανά, ελάτε ξανά πίσω στον εαυτό σας, ελάτε ξανά στο κέντρο της ύπαρξής σας». Η μετάνοια ή η αλλαγή «είναι η επιστροφή αυτού που είναι ενάντια στη φύση, προς αυτό που είναι σωστό». Αυτή είναι η έννοια της ελληνικής λέξης μετάνοια, «να πάτε πέρα από τον νού», «πέρα από τη γνώση και τη συνηθισμένη σκέψη» (σύμφωνα με τις δυαδικές λειτουργίες του μυαλού μας) «προς το Πνεύμα, το Πνεύμα το άγιο, την Πνοή και το Ζών Φώς».
Έχοντας απομακρυνθεί από τον παλιό τύπο ανθρώπου, από τους αρχαϊκούς προγραμματισμούς και τις συνειδητές και ασυνείδητες αναμνήσεις του, ενδυόμαστε τον καινούργιο Άνθρωπο ή ακόμη καλύτερα τον τέλειο Άνθρωπο ή «τον Άνθρωπο που ζεί σύμφωνα με την τελολογία του» (ενδυσάμενοι τον τέλειον άνθρωπον). Αυτές τις εκφράσεις θα τίς βρούμε ξανά στον Παύλο τον Ταρσέα.
Όπως μάς προετοίμασε το Κατά Μαριάμ Ευαγγέλιον, ο σκοπός (τέλος) της ύπαρξής μας είναι να γίνουμε Άνθρωποι στην ολότητά τους. Ο Μπερξόν έλεγε ότι «το σύμπαν είναι μια μηχανή που φτιάχνει θεούς», αν και θα ήταν πιο σωστό να πούμε, ότι είναι μια δημιουργική φαντασία, μια υπαρκτή γνώση και μια μηχανή που φτιάχνει και τα «δύο», αλλά τα δύο μαζί, Άνθρωπο και Θεό μέσα σε μια λέξη: ο Άνθρωπος, σε ένα μόνο Όνομα: Ιησούς, Υιός του Ανθρώπου, Υιός του Θεού.
Jean-Yves Leloup, Το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής. Κοπτικό Ευαγγέλιο του 2ου αιώνα μ.Χ. (μτφρ. Αργυρώ Αϊμερίνη-Κουρούση, έκδ. Ενάλιος, Αθήνα 2005, σ. 254). Απ' αφορμή τους στίχους 15-17 της 18ης σελίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου