off limits

Έχουμε καλωδιώσει το μονοπάτι «Χο-Τσι-Μιν»
σαν φλιππεράκι σε σφαιριστήριο
και το βάζουμε στην πρίζα κάθε βράδυ.*

[…] το ταραγμένο καλοκαίρι της εισβολής στην Κύπρο και της Μεταπολίτευσης, εκεί που για πρώτη φορά έπιασε στα χέρια του μια εφημερίδα με την ονομασία Neue Zürcher Zeitung, είτε λίγο αργότερα, το φθινόπωρο, στην Γερμανία, όπου πήγε για να σπουδάσει (τα χρόνια εκείνα πολλοί σπούδαζαν στην Ιταλία και τη Γερμανία, σε βαθμό που πολλοί μιλούσαν τότε για «φοιτητικό κίνημα», με τους συλλόγους και τις παρατάξεις του, κάποιοι από τους παλιότερους μάλιστα σπούδαζαν στην Αυστρία, τη Βιέννη και το Γκρατς, μια πόλη στην οποία όμως δεν είχε παίξει φλίππερ), σε μια Spielhalle ακριβώς απέναντι από το Πολυτεχνείο της πόλης, με αρκετά μπαρ στην πρόσοψη των κτηρίων που έβλεπαν στον κεντρικό δρόμο, στις πόρτες των οποίων στεκόντουσαν κορίτσια με έντονα χρώματα και βαθιά ντεκολτέ, και κάποιες, λιγοστές, «σπασμένες» κυρίες που σε καλούσαν για ένα ποτό (υπήρχε ακόμα η συνοικία με τα «σπίτια», στους τοίχους των οποίων ήταν γραμμένο με βαθύ κόκκινο και μεγάλα γράμματα OFF LIMITS, προφανώς για τους Αμερικανούς στρατιώτες, που ήταν εγκατεστημένοι μετά τον Πόλεμο), όμως αυτός προτιμούσε τις μεγάλες αίθουσες, με τα φλίππερ, τα ηλεκτρονικά και τα μπιλιάρδα.

Στην σοβιετική Ρωσία έχουν αναλάβει κάποιοι να ανυψώσουν σε
ανώτερες μορφές ζωής 100 περίπου εκατομμύρια καταπιεζόμενους ανθρώπους.
Ήταν αρκετά παράτολμοι, για να τούς στερήσουν το «ναρκωτικό» της θρησκείας,
και ήταν τόσο σοφοί, ώστε να τούς δώσουν σεξουαλική ελευθερία μέσα σε λογικά όρια,
ενώ ταυτόχρονα τούς επέβαλαν τους πιο απάνθρωπους καταναγκασμούς
και τούς αφαίρεσαν κάθε δυνατότητα ελευθερίας της σκέψης.**

Κ. Καλφόπουλος. Φλίππερ (έκδ. Greek infografics, σ. 33). - Το motto εκ του ιδίου (ό.π., σ. 36). - Η κατακλείδα όμως, εκ του Σίγκμουντ Φρόϋντ, Ο άνδρας Μωϋσής και η μονοθεϊστική θρησκεία (μτφρ. Λευτέρης Αναγνώστου, έκδ. Επίκουρος, Αθήνα 1997, σσ. 135-136).