Οι όσιοι, οι άγιοι, οι μάρτυρες ήσαν οι μεγάλοι ευεργέται του δούλου Γένους! Ο άγιος οσιομάρτυς Δαμιανός ήταν ένας από αυτούς. Eγεννήθη από γονείς ραγιάδες! Είχαν περάσει περίπου εκατόν χρόνια δουλείας του Γένους εις τους Τούρκους. Το χωρίον του, το Ρίχοβον (ή Μυρίχοβον), της επαρχίας Καρδίτσης, ήταν ένα χωρίον, που το εκατοικούσαν ολίγοι αγρόται. Οι γονείς του, πτωχοί από όλα, επάλευαν με τα χώματα και με ολίγα οικόσιτα - όπως συνήθως γίνεται με τους κοινούς χωρικούς - και ο καϋμός των ήτο να εξασφαλίσουν "τον άρτον τον επιούσιον" και απαραίτητον δια την λιτήν ζωήν των. Το μόνο πλούσιον που διέθεταν ήτο η ευσέβεια των. Και από αυτήν είχαν κάθε ημέρα, την κάθε στιγμή να προσφέρουν εις τον μικρόν και καλόγνωμον υιόν των, τον Δαμιανόν.
Η ψυχή του παιδιού, ομοία με την εύφορον θεσσαλικήν γην, εδέχθη ευγνωμόνως την καλλιέργειαν της θεοσέβειας, εις την οποίαν -καθώς αποδεικνύεται- ήσαν, παρά την αγραμματοσύνην των, επιδέξιοι οι ταπεινοί γονείς του. Το παιδί επροώδευε. "Προέκοπτε σοφία και ηλικία και χάριτι παρά θεώ και ανθρώποις". Ήταν φανερον. Ημπορούσε να το διακρίνη ο καθείς θα εγίνετο κάτι παραπάνω από το συνηθισμένον. Εις το Μυρίχοβον ήτο το υπόδειγμα δια τους νέους. Οι μεγαλύτεροι τον εκαμάρωναν -διατί όχι;- και εδιδάσκοντο. Η αρετή είναι μία διδασκαλία δι' όλους, ακόμη και όταν υπάρχη εις την άωρον ηλικίαν. Τι κρίμα να μη υπάρχουν περισσότεροι πληροφορίαι δια τους καλούς γονείς αυτού του σπουδαίου νέου!
Περισσότερα εδωδά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου